هر آن چه نیاز است در باره پارچه های لیوسل بدانید

 

Lyocell	Fabric name
Tencel	Fabric also known as
Wood cellulose and synthetic substances	Fabric composition
300-600	Fabric possible thread count variations
Very breathable	Fabric breathabilityn
High	Moisture-wicking abilities
Medium	Heat retention abilities
Low	Stretchability (give)
Medium	Prone to pilling/bubbling
United States	Country where fabric was first produced
Europe and China	Biggest exporting/producing country today
Cold	Recommended washing temperatures
Denim, dress shirts, underwear, towels, conveyor belts, medical dressings, specialty paper	Commonly used in

 لیوسل چیست؟

لیوسل پارچه ای نیمه مصنوعی است که معمولاً به عنوان جایگزین پنبه یا ابریشم استفاده می شود. این پارچه نوعی ریون است و در درجه اول از سلولز مشتق شده از چوب تشکیل شده است.

در ابتدا توسط Enka آمریكایی در سال 1972 ساخته شد، لیوسل در دهه های آخر قرن 20 محبوبیت خود را بدست آورد و هنوز هم محبوبیت نسبتاً زیادی در سراسر جهان دارد. از آنجا که در درجه اول از مواد آلی ساخته شده است ، این پارچه به عنوان یک جایگزین پایدارتر برای الیاف کاملاً مصنوعی مانند پلی استر دیده می شود ، اما اینکه آیا پارچه لیوسل برای محیط زیست واقعا بهتر است یا نه جای سوال دارد.

در Enka آمریكا، پارچه لیوسل فقط در مرحله آزمایشی توسعه موفق عمل کرد. تا دهه 1980 بود که یک شرکت انگلیسی به نام Courtaulds Fibers قطعات را برداشت و پارچه جدیدی به نام تنسل را براساس تحقیقات لیوسل ایجاد کرد. این دو پارچه از نظر شیمیایی یکسان هستند و از اصطلاحات Tencel و lyocell را می توان به جای یکدیگر استفاده کرد.

مصرف کنندگان عموماً زیردست پارچه لیوسل را نرم می دانند و بسیاری از افراد نمی توانند تفاوت این پارچه با پنبه را تشخیص دهند. پارچه لیوسل چه مرطوب و چه خشک بسیار محکم است و نسبت به پنبه در برابر پیلینگ مقاومت بیشتری دارد. تولید کنندگان منسوجات این واقعیت که ترکیب این پارچه با انواع دیگر منسوجات آسان است، را دوست دارند. به عنوان مثال ، با پنبه ، ابریشم ، ریون ، پلی استر ، نایلون و پشم به خوبی ترکیب می گردد.

چگونه ساخته می شود؟

تنسل تقریباً از نظر شیمیایی با ریون یکسان است، اما فرآیند تا حدودی متفاوتی برای تولید مشتق این ریون استفاده می شود. بر خلاف فرآیند تولید ریون، فرایند تولید پارچه لیوسل شامل استفاده از یک حلال مستقیم به جای حلال غیرمستقیم است. برای ایجاد تنسل از تکنیک ریسندگی حلال استفاده می شود، این بدان معنی است که بر خلاف مورد تولید ریون ، روند تولید تنسل هیچ تغییر شیمیایی قابل توجهی در ساختار شیمیایی سلولز ایجاد نمی کند.

در حالی که پارچه های مشتق شده از سلولز تقریباً 200 سال وجود قدمت دارند اما فقط از آغاز قرن 20 به تولید انبوه رسیدند. این پارچه ها در ابتدا به عنوان جایگزین ابریشم طراحی شده بودند و پیشگامان پارچه های سلولزی سعی در بازسازی فرایندی داشتند که کرم های ابریشم برای ساخت ابریشم واقعی استفاده می کردند.

اولین پارچه سلولزی که به تولید انبوه رسید ، ریون بود و تا به امروز ، ریون با روش اکستروژن ساخته می شود. به عنوان یکی از جدیدترین روشهای تولید پارچه سلولزی ، تولید لیوسل نسبت به روشهای تولیدی که برای ساخت ریون استفاده می شود ، بهبود یافته است. این روش از کارآیی بالاتری برخوردار است ، ضایعات کمتری تولید می کند و منجر به تولید محصولی می شود که از ریون کمتر مصنوعی است.

فرآیند تولید

تراشه های چوب سخت مانند بلوط یا توس به عنوان مواد اولیه سلولزی که در این پارچه استفاده می شود، به کار می رود. درختانی که برای این اهداف استفاده می شوند معمولاً در مزارع درختان مدیریت شده پرورش می یابند. هنگامی که درختان به تاسیسات تولید تنسل می رسند ، آنها را به تراشه تبدیل می کنند و درون یک محفظه هضم کننده شیمیایی بارگیری می کنند ، که تراشه ها را به صورت تفاله نرم می کند.

سپس این تفاله در آب شسته می شود و همچنین ممکن است از مواد سفید کننده برای ضدعفونی آن استفاده شود. بعد ، آن را در یک ورق خشک می کنند، و آن را به قرقره ها می غلتند. بیشتر رولهای سلولزی بسیار زیاد هستند و وزن آنها حدود 500 پوند است.

سپس این ورق ها به مربع هایی با عرض تقریبی یک اینچ شکسته می شوند و این مربع ها در محفظه هایی تحت فشار و گرم شده از آمین اکسید قرار می گیرند که حلال اصلی است که برای ساخت پارچه لیوسل استفاده می شود. هنگامی که سلولز در مایع شفاف حل شد، فیلتر شده و از اسپینرت پمپ می شود.

به دلیل فشار در اسپینرت  سلولزها به الیاف نازک و طولانی تبدیل می شوند. الیاف حاصل در یک محفظه حاوی اکسید آمین رقیق غوطه ور می شوند تا ثابت شوند و سپس آنها را با آب مین زدایی شستشو می دهند.

سپس الیاف لیوسل خشک شده و از روان کننده ای مانند سیلیکون یا صابون برای آن ها استفاده می شود. در مرحله بعد،  وارد کاردینگ می شوند ، که رشته ها را جدا می کند و ترتیب می دهد. در آخر ، الیاف بریده شده و سپس آماده تبدیل به انواع محصولات مختلف هستند.

در مقایسه با ریون ، فرآیند تولید تنسل به مراحل بسیار کمتری نیاز دارد و زمان بسیار کمتری نیز می برد. همچنین ، از آنجا که اکسید آمین مورد استفاده برای ساخت این پارچه قابل بازیابی است ، ساخت پارچه لیوسل بسیار کم ضرر تر از ساخت ریون است.

پارچه لیوسل چگونه استفاده می شود؟

تنسل معمولاً به عنوان جایگزین پنبه یا ابریشم استفاده می شود. این پارچه مانند پنبه نرم است و از آن برای ساخت همه چیز از پیراهن و لباس گرفته تا حوله ها و لباس های زیر استفاده می شود.

در حالی که برخی از لباس ها کاملاً از لیوسل ساخته می شوند ، معمولاً مشاهده می شود که این پارچه با انواع دیگر پارچه ها مانند پنبه یا پلی استر مخلوط می گردد. از آنجا که تنسل بسیار محکم است ، هنگامی که با پارچه های دیگر مخلوط می شود ، پارچه کامپوزیتی حاصل از پنبه یا پلی استر تنها، محکم تر است.

این پارچه علاوه بر لباس در قطعات مختلف تجاری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال ، بسیاری از تولیدکنندگان در قسمتهای پارچه ای تسمه های نقاله، لیوسل را جایگزین پنبه کرده اند. کمربندها با این پارچه ساخته می شوند ، ماندگاری و در برابر سایش مقاومت بیشتری دارند.

علاوه بر این ، تنسل به سرعت در حال تبدیل شدن به یک پارچه مورد علاقه برای پانسمان های پزشکی است. در شرایط حساس و حیاتی که پای مرگ و زندگی در میان است، داشتن پارچه ای که بسیار کششی باشد از اهمیت بالایی برخوردار است و تنسل ثابت کرده است که از پارچه هایی که در گذشته برای پانسمان های پزشکی استفاده می شد، قویتر است. قابلیت جذب بالای این پارچه همچنین دلیل دیگری برای تبدیل شدن به ماده ای ایده آل برای استفاده در کاربردهای پزشکی تبدیل کرده است.

از آنجا که پارچه لیوسل یک ماده پرکاربرد است ، ممکن است در انواع مختلفی از کاربردهای خاص نیز مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات در مورد این پارچه در حال انجام است ، به این معنی که ممکن است در آینده کاربردهای بیشتری برای تنسل کشف شود.

پارچه لیوسل کجا تولید می شود؟

زمانی که پارچه لیوسل برای اولین بار ایجاد شد، این پارچه فقط در کارخانه آمریکایی Enka ، در کارولینای شمالی تولید شد. هنگامی که Enka تولید این ماده را متوقف کرد ، Courtaulds Fibers این پارچه را با نام تنسل  نامگذاری کرد ، تولید آن کاملاً به انگلستان منتقل شد.

سرانجام ، تولید تنسل به کارخانه Courtaulds در Mobile ، آلاباما گسترش یافت و تا اواخر دهه 1990 ، این پارچه در هیچ جای دیگر جهان ساخته نمی شد. در سال 1998 ، اما Courtalds به Akzo Nobel ، كه یك شركت بین المللی هلندی است و در زمینه رنگ تخصص دارد ، فروخته شد. Akzo Nobel تصمیم گرفت تا حقوق تنسل را به یک شرکت سهامداری خصوصی به نام CVC بفروشد ، که بلافاصله بخش تنسل خود را به Lenzing AG ، یک شرکت نساجی بین المللی مستقر در اتریش فروخت.

در حالی که شرکت Lenzing AG دارای کارخانه های مختلفی در اروپا است ، مقدار زیادی از تولیدات آنها به خارج از کشور مانند چین و اندونزی منتقل شده است. در حالی که مقداری تنسل هنوز در کشورهایی مانند اتریش ، انگلستان و ایالات متحده آمریکا تولید می شود ، اکنون بیشتر این پارچه در چین تولید می شود.

از آنجا که لنزینگ اکنون حق ثبت اختراع تنسل را دارد ، همچنان بزرگترین تولید کننده این منسوجات در جهان است. ممکن است شرکت های مختلف کوچکی نیز این پارچه را به مقدار کم تولید کنند ، اما اگر لباس لیوسل به تن کرده اید ، احتمال این که این لباس توسط Lenzing AG در یکی از کارخانه های چینی آن ها ساخته شده باشد ، وجود دارد.

پارچه لیوسل چقدر هزینه می برد؟

در اصل هدف از تولید ریون و سایر پارچه های سلولزی تهیه جایگزین ارزان تر برای ابریشم بود. در حالی که تولید ابریشم کاملاً طبیعی و نسبتاً پایدار است ، تولید ابریشم در مقادیر زیاد دشوار است ، که این امر باعث تولد انقلاب “ابریشم مصنوعی” شد که در نهایت منجر به توسعه ریون مدرن شد.

اگرچه درست است که تولید پارچه های سلولزی ارزان تر از ابریشم است ، اما در مورد پنبه نمی توان همین حرف را زد. در حالی که قیمت پارچه های پنبه ای و سلولزی در نوسان است ، تولید پنبه در دهه اخیر به طور قابل توجهی ارزان تر شده است. اگر روند اقتصاد جهانی پایدار بماند، پنبه از نظر تولید ارزان تر از پارچه های لیوسل و پارچه های مشابه خواهد بود.

با این حال ، تفاوت قیمت بین پنبه و تنسل تقریباً ناچیز است و برخی از تولیدکنندگان ممکن است روند تولید پارچه های سلولزی را به فرآیند تولید پنبه ترجیح دهند. به ویژه لیوسل ، یکی از ساده ترین پارچه های سلولزی برای تولید است و ضایعات بسیار کمی تولید می کند.

حتی اگر پارچه های سلولزی به دلیل نوسانات قیمت محبوبیت کمتری نسبت به پنبه پیدا کنند ، پارچه لیوسل در بسیاری از کاربردها بسیار مفیدتر از پنبه است. کشش این منسوجات بسیار بالا است و در کاربردهای تجاری بسیار با دوام است. تولیدکنندگان از پرداخت قیمت های کمی بالاتر برای این مزایا بسیار خوشحال هستند.

 

انواع مختلف پارچه لیوسل چیست؟

از نظر شیمیایی ، فقط یک نوع پارچه لیوسل وجود دارد. حتی وقتی این ماده تنسل نامیده می شود ، ترکیب شیمیایی یکسانی دارد و با استفاده از همان فرآیند ساخته می شود.

با این وجود ، پارچه هایی وجود دارد که شباهت زیادی به پارچه لیوسل دارند که با کسب اطلاعات بیشتر در مورد این پارچه ، باید از آنها آگاهی داشته باشید. نمونه هایی از این پارچه های مشابه عبارتند از:

ویسکوز ریون: این پارچه اولین نوع منسوجات سلولزی بود که محبوبیت بیشتری پیدا کرد. ویسکوز ریون از چند دهه اول قرن 20 تولید می شود و قبل از آن تعدادی نمونه اولیه از پارچه سلولزی تولید شده بود که به دلیل اشتعال پذیری یا فرایندهای تولید غیرقابل قبول، تولید آنها متوقف شد.

ویسکوز ریون همچنان یک پارچه محبوب است و در سراسر جهان تولید می شود. با این حال ، فرآیند تولید ویسکوز بسیار پیچیده تر از فرایندی است که برای ایجاد لیوسل استفاده می شود ، و تأثیر مخرب آن بر محیط بسیار بیشتر است. در بعضی موارد ، تولید ریون ممکن است ارزان تر از تنسل باشد ، اما واضح است که این پارچه از لحاظ تکنولوژی تولید قدیمی و منسوخ شده استاست.

مودال ریون: این نوع ریون از جهات مختلف نسبتاً شبیه تنسل است. این ماده با روشی ساده تر از ویسکوز ریون ساخته می شود و نسبت به انواع دیگر الیاف سلولز کشش قابل توجهی دارد. این روش تولید ریون در دهه 1940 کشف شد و یک جهش فنی در تولید پارچه سلولزی بود. با این حال ، بسیاری از تولیدکنندگان در سراسر جهان هنوز به جای مودال ریون ، مصنوعی ویسکوز ریون تولید می کنند.

لیوسل چگونه بر محیط زیست تأثیر می گذارد؟

در مقایسه با سایر منسوجات سلولزی ، لیوسل برای محیط زیست بسیار بهتر است. در حالی که روند تولید این پارچه مشابه آنچه در ساخت ویسکوز ریون و سایر پارچه های سلولزی استفاده می شود، می باشد ، اما تولید تنسل در صورت انجام صحیح هیچ گونه سمی در محیط وارد نمی کند.

بر خلاف منسوجات مشابه ، تولید لیوسل از فرآیند استخراج “حلقه بسته” استفاده می کند ، به این معنی که از همان دسته اکسید آمین برای استخراج دسته های مختلف تنسل استفاده می شود. برای مقایسه، تولید اویسکوز ریون شامل چندین فرآیند شیمیایی مختلف است که از سیستم حلقه بسته استفاده نمی کنند و سپس این مواد شیمیایی به صورت آب آلوده به محیط وارد می شوند.

با این حال ، یادآوری این نکته مهم است که لیوسل از درختان ساخته می شود و مقدار زیادی از مواد درختی در تولید این پارچه هدر می رود. اگر درختان تولید تنسل به طور پایدار رشد نکنند و جایگزین نگردند، تولید این ماده می تواند تأثیر منفی بر محیط زیست داشته باشد و همه تولید کنندگان تنسل تضمین نمی کنند که از مدل استخراج پایدار حلقه بسته پیروی کنند.

 

گواهینامه های موجود :

تحت شرایط خاص می توان لیوسل را به عنوان ماده ارگانیک تأیید کرد. برای دریافت این گواهینامه ، تولید کنندگان این پارچه باید از عملیات ارگانیک برای تولید درختانی که برای سلولز استفاده می کنند استفاده کنند و از استفاده برخی از مواد شیمیایی سمی در فرآیند تولید خودداری کنند.

بر خلاف ریون ، ساختار تنسل  توسط هیچ ماده شیمیایی تغییر نمی کند ، به این معنی که پارچه سلولزی که به عنوان تنسل تولید و برچسب خورده است ، از نظر فنی فقط از سلولز مشتق شده از درخت ساخته شده است. با این حال ، از آنجا که از آمین اکسید در فرآیند تولید تنسل استفاده می شود ، برخی از افراد ممکن است این پارچه را کاملاً آلی ندانند.

شرکت دانش بنیان شیمیایی سلیس با بیش از 30 سال سابقه تولید کننده انواع مواد تعاونی نساجی می باشد. جهت دریافت دیتاشیت و نمونه و یا اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.